بررسی تخصصی Motorola Moto X Force

موتورولا برندی فراموش‌نشدنی است، بااینکه در ایران کمی مهجور است. این برند در سالیان گذشته گوشی‌های خوبی روانه بازار کرده است. در این بررسی قصد داریم یکی از گوشی‌های موتورولا با نام موتو ایکس فورس را به چالش بکشیم.

Moto X Force محصول سال ۲۰۱۵ موتورولاست که البته کمی دیر به بازار ایران رسیده. با نگاهی به جدول مشخصات این موضوع کاملا برای ما مشخص می‌شود. ویژگی کلیدی این گوشی مقاوم بودن صفحه نمایش در کنار کارایی بالای سخت‌افزاری است و موتورولا بر این ویژگی بسیار تاکید می‌کند.

در جعبه خریداری‌شده شارژر با قابلیت شارژ سریع و کابل Micro USB موجود است. به همراه این دو، یک هدفون هم عرضه شده است که البته این هدفون در بسته‌بندی خریداران سایر کشورها وجود ندارد.

Moto X Force با وزن ۱۶۹ گرمی یک سنگین‌وزن چغر در میان گوشی‌های هوشمند است. ضخامت گوشی ۹٫۲ میلی‌متر است و در مقایسه با Moto Z کمی چاق به نظر می‌رسد. فریم فلزی دور گوشی کاملا حس محکم بودن آن را به کاربر منتقل می‌کند. جلو گوشی صفحه نمایش ۵٫۴ اینچی مشاهده می‌شود. این صفحه نمایش ۶۹٫۸ درصد این فضای جلو Moto X Force را به خود اختصاص داده است.

موتورولا ادعا می‌کند صفحه نمایش با فناوری منحصربه‌فرد ShatterShield، که از پنج لایه محافظ تشکیل شده، کاملا نشکن است. نخست یک لایه آلومینیومی به‌عنوان پایه در زیر قراردارد. لایه دوم نمایشگر AMOLED است که انعطاف بالایی دارد و به‌جای آنکه پس از وارد آمدن ضربه دچار شکستگی شود، خم می‌شود. لایه سوم لایه تاچ است که موتورولا تحت عنوان تاچ اسکرین دولایه از آن یاد کرده و درنهایت پوشش‌های داخلی و خارجی‌اند که از نمایشگر در برابر خط و خش و آسیب محافظت می‌کنند. موتورولا آن‌قدر به صفحه نمایش خود اطمینان دارد که آن را تا ۴ سال تضمین کرده است. علاوه بر این، لایه رویی قابل تعویض توسط کاربر است و اگر شکست، به‌راحتی می‌توانید آن را با کمترین هزینه تعویض کنید.

پوشش نانوی صفحه نمایش باعث می‌شود قطرات آب و باران هم موجب از کار افتادن صفحه نمایش نشود. جلو دستگاه از دیگر گوشی‌ها شلوغ‌تر است. بالای صفحه نمایش چراغ نوتیفیکیشن، دوربین دوم، فلاش اختصاصی دوربین دوم و خروجی صدای مخاطب قرار دارند و قسمت پایینی صفحه نمایش دریچه‌های اسپیکر و میکروفون به همراه دو سنسور مشاهده می‌شود. نکته‌ای که وجود دارد این است که خاک و گرد و غبار به‌راحتی به دریچه‌های میکروفن و اسپیکر نفوذ می‌کند. دو سنسور اینفرارد باعث نمایش ساعت و اطلاعات در هنگام نزدیک شدن دست به گوشی می‌شوند؛ مانند آنچه در گوشی‌های نکسوس دیده بودیم. کناره سمت راست کلیدهای پاور و تنظیم صدا قرار دارند و کناره سمت چپ هیچ کلید و یا دریچه‌ای وجود ندارد. دریچه سیم کارت و خروجی ۳٫۵ میلی‌متری هدفون در کناره بالایی مشاهده می‌شوند. دریچه سیم کارت هیبریدی تعبیه شده است؛ بدین معنی که برای داشتن دو سیم کارت باید قید کارت حافظه را بزنید.

 

 

 

 

قاب پشتی بااینکه فلزی نیست، یکی دیگر از دستاوردهای موتورولاست که Ballistic Nylon نام دارد. استفاده از این نوع پوشش در قاب پشت باعث می‌شود گوشی از دست سر نخورد. انحنای کناره‌های قاب پشتی نیز باعث خوش‌دست‌تر شدن گوشی می‌شود. در نهایت قاب پشتی میزبان دوربین ۲۱ مگاپیکسلی به همراه فلاش دوگانه است.

 

توضیحات مقاوم بودن صفحه نمایش را در قسمت طراحی دادیم و بهتر است در این قسمت راجع به کارایی صفحه نمایش صحبت کنیم. صفحه نمایش ۵٫۴ اینچی AMOLED با رزولوشن ۱۴۴۰×۲۵۶۰ پیکسل و تراکم ۵۴۰ پیکسل بر اینچ نوید کیفیت خوب را می‌دهد. صفحه نمایش کوچک‌تر از صفحه نمایش Moto X Style و Moto X Play است، اما کیفیت بالاتری از آن‌ها دارد. میزان عمق رنگ مشکی بسیار بالاست. رنگ‌ها اشباع و کنتراست بالایی دارند و در کل کیفیت صفحه نمایش قابل قبول است. خوانایی صفحه زیر نور خورشید نیز قابل قبول است و تقریبا از هر زاویه‌ای محتوای صفحه نمایش خوانایی دارد. تنها مشکلی که در این قسمت وجود دارد انعکاس نور محیط در صفحه است که آن هم به دلیل فضای بین لایه‌هاست.

مانند دیگر گوشی‌های پرچم دار، موتورولا Moto X Force با سخت‌افزار قدرتمند ارائه شده است. البته این سخت‌افزار چندان به‌روز نیست. پردازنده Snapdragon 810 مربوط به گوشی‌های سال ۲۰۱۵ است و دیگر در گوشی‌های ۲۰۱۶ جایی ندارد. به هر حال کارایی این پردازنده مهم است. سخت‌افزار پردازشی (پردازنده و رم و چیپست گرافیک) همانی است که هوآوی در آخرین نکسوس یعنی ۶P استفاده کرده بود. ۳ گیگابایت حافظه رم برای Moto X Force در نظر گرفته شده و این میزان تقریبا برای اکثر پردازش‌ها کافی است. جابجایی بین صفحات و منو بسیار روان است و کارهای روزمره کاملا روان انجام می‌شوند. ما برای تست پردازش، بازی‌های Asphalt 8 و Nova 3 را روی گوشی نصب کردیم. هر دو بازی بدون هیچ‌گونه لگ و افت فریمی اجرا می‌شوند. تنها موردی که کمی آزاردهنده بود داغ شدن فریم فلزی و پشت گوشی در هنگام بازی و پردازش‌های سنگین است.

به‌صورت پیش فرض Moto X Force با اندروید ۵٫۱ عرضه می‌شود، اما با اولین آپدیت می‌توانید به نسخه ۶ آن را ارتقا دهید. اگر کمی تحمل داشته باشید اندروید ۷ نیز برای این گوشی ارائه می‌شود. اندروید ارائه‌شده تقریبا خام و بدون دست‌کاری اضافی است.

تنها مورد اضافه شده نرم‌افزار Moto است که در منو دیده می‌شود. ۵ گزینه در این منو وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توانید دستورات حرکتی را فعال کنید. گزینه اول فعال کردن نمایش نوتیفیکیشن‌ها بدون لمس گوشی است، تقریبا مشابه قابلیت Always-On که در گوشی‌های S7 سامسونگ و G5 ال‌جی دیده بودیم. گزینه دوم Attentive نام دارد و با فعال کردن آن و شناسایی صورت کاربر در هنگام کار با صفحه نمایش، نور آن کم نمی‌شود. با فعال کردن گزینه سوم می‌توانید با تکان دادن گوشی چراغ قوه را روشن و خاموش کنید. گزینه‌های چهارم و پنجم هم عملکردی مشابه برای فعال‌سازی Moto Voice و دوربین دارند.

 

 

 

 

سنسور ۲۱ مگاپیکسلی از نوع IMX230 ساخت سونی است که در پشت لنزی با دهانه دیافراگم ۲ قرار گرفته. موتورولا تاکید کرده که کیفیت تصاویر بهتر از گوشی‌های دیگر این شرکت است که از سنسور IMX230 استفاده می‌کنند. این دوربین فاقد لرزشگیر اپتیکال است و بهتر است هنگام عکاسی دستتان لرزش نداشته باشد. همان‌طور که گفتیم برای دستیابی سریع به دوربین می‌توانید دو بار گوشی را بچرخانید. هیچ کلیدی، حتی مجازی، برای ثبت عکس وجود ندارد و تنها با لمس صفحه روی سوژه فوکوس و سریعا عکس گرفته می‌شود. اگرچه این حالت منجر به عکاسی سریع‌تر می‌شود، در اکثر مواقع فوکوس به‌خوبی انجام نمی‌شود. اکثر کاربران ترجیح می‌دهند یک کلید مجازی برای ثبت عکس وجود داشته باشد. کشیدن انگشت به سمت بالای صفحه نمایش باعث بزرگ‌نمایی می‌شود. با لمس کناره سمت چپ و کشیدن انگشت به سمت راست منوی دایره‌ای‌شکل تنظیمات دوربین ظاهر می‌شود. این منو بسیار ساده است و تنظیمات زیادی در آن وجود ندارد. فعال کردن حالت HDR، فلاش، پانوراما و فیلم‌برداری از گزینه‌های این منو است. یکی از گزینه‌های خوب به شما امکان جابجایی فوکوس و میزان نور را می‌دهد و اگر حرفه‌ای‌تر هستید بهتر است این مورد را انتخاب کنید.

 

 

از منو که بگذریم، باید گفت کیفیت عکس‌های گرفته‌شده در نور مناسب و محیط باز بسیار خوب است. همه چیز در عکس‌ها واضح و با جزئیات بالا ثبت می‌شود. عکس‌های گرفته‌شده در محیط باز ابری و نور کم هنگامی که HDR خاموش است کمی تیره به نظر می‌رسد، اما با روشن کردن این ویژگی جزئیات به‌خوبی ثبت می‌شود. موتورولا فلاش CCT را برای دوربین دوم در نظر گرفته است. این فلاش تصاویر ثبت شده در نور کم را طبیعی‌تر نمایش می‌دهد. عکس‌های گرفته شده در نور کم و یا شب نویز دارند. در نهایت دوربین دوم ۵ مگاپیکسلی مجهز به فلاش اختصاصی است. در حالت عادی تصاویر با نسبت ۴:۳ ثبت می‌شوند اما اگر بخواهید سوژه‌های بیشتری در عکستان جا دهید و با نسبت ۱۶:۹ عکاسی کنید رزولوشن به ۳٫۷ مگاپیکسل کاهش پیدا می‌کند.

دوربین قادر است با کیفیت ۴K فیلم‌برداری کند. فیلم‌برداری در حالت فول اچ‌دی تنها با ۳۰ فریم بر ثانیه انجام می‌شود و گزینه‌ای برای ۶۰ فریم بر ثانیه وجود ندارد. خوشبختانه کیفیت فیلم‌برداری رضایت‌بخش است و می‌توان روی آن حساب باز کرد. ضبط فیلم‌ها در کیفیت ۴K محدودیت زمانی دارد و حدودا بعد از گذشت ۱۰ دقیقه فیلم‌برداری به‌صورت خودکار قطع می‌شود. یک فیلم ۱۰ دقیقه‌ای حدود ۴ گیگابایت از حافظه دستگاهتان را اشغال می‌کند. داغ شدن گوشی در زمان فیلم‌برداری با کیفیت ۴K مخصوصا در کناره‌ها و پشت دستگاه کاملا حس می‌شود.

 

 

 

 

 

از نظر امکانات ارتباطی Moto X Force تقریبا کامل است و تمام باندهای ارتباطی ۲G ،۳G ،۴G را پشتیبانی می‌کند. Wi-Fi با پشتیبانی از استانداردهای a/b/g/n/ac، بلوتوث ۴٫۱ و NFC از دیگر امکانات ارتباطی آن است. ضمن اینکه با قابلیت پشتیبانی از OTG می‌توانید فلش و حافظه‌های خارجی را به آن متصل کنید. تنها اسپیکر گوشی در پایین سمت راست صفحه نمایش قرار گرفته است. میزان صدای خروجی بالاست، اما کیفیت و وضوح چندانی ندارد.

به نظر می‌رسد باتری لیتیومی ۳۷۶۰ میلی‌آمپرساعتی بتواند دوام بالایی برای کار با گوشی به همراه داشته باشد. در مشخصات گوشی عدد ۲۵ ساعت مکالمه ذکر شده؛ حال باید ببینیم این عدد در کارایی‌های مختلف چه مقدار است. شارژ ۰ تا صد درصد گوشی با شارژری که در جعبه موجود است حدود یک ساعت و ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. ۱۰ دقیقه فیلم‌برداری با کیفیت ۴K حدودا ۱۳ درصد از شارژ را مصرف می‌کند. ده دقیقه بازی هم حدود ۹ درصد شارژ باتری را کم می‌کند. گوشی در استفاده روزمره نظیر وب‌گردی، شبکه‌های اجتماعی و تماس، در حالتی که Wi-Fi روشن و نور صفحه نمایش صد درصد است، یک روز و نیم روشن می‌ماند. اگر به‌جای Wi-Fi از اینترنت سیم کارت استفاده کنید یا عکس‌برداری زیادی با گوشی انجام دهید، این زمان به یک روز کاهش می‌یابد. یک ساعت و نیم پخش فیلم نیز شارژ باتری را از ۴۹ درصد به ۲۶ درصد می‌رساند.

موتورولا کمتر از برندهای دیگر برای معرفی گوشی‌هایش خودنمایی می‌کند. این برند بااصالت بدون سروصدا گوشی‌هایی پرقدرت می‌سازد و کمتر کاربری است که از داشتن گوشی‌های موتورولا ناراضی باشد. Moto X Force شاید کمی قدیمی باشد، اما در پردازش‌ها ثابت کرد دست کمی از پرچم‌داران جدید ندارد. گرچه از حسگر اثر انگشت در این گوشی خبری نیست، صفحه نمایش مستحکم، سخت‌افزار و دوربین خوبش به‌خوبی این نقص را می‌پوشاند. نسخه ۶۴ گیگابایتی این گوشی در بازار با قیمت حدود ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسد. اگر بخواهیم رقیبانی در این بازه قیمتی برای Moto X Force معرفی کنیم گزینه‌های زیادی در لیست قرار می‌گیرند. A7 2017 سامسونگ، G5 ال‌جی و P9 هوآوی از جمله این رقیبان‌اند. ناگفته نماند که این دستگاه‌ها بااینکه به نظر جدیدترند، همگی صفحه نمایش ظریفی دارند و ممکن است با یک‌بار سقوط و شکستن صفحه نمایش هزینه زیادی برای تعمیر روی دستتان بگذارند.