بررسی تخصصی Huawei P10 Plus

نسل جدید خانواده P در دو نسخه معرفی شد که نسخه بزرگتر علاوه بر اندازه صفحه نمایش در برخی موارد هم نسبت به نسخه کوچکتر برتری‌هایی دارد. امروز با نسخه بزرگ که P10 Plus نام دارد آشنا می‌شویم.

هوآوی کنار پرچم‌دار اصلی خود، که صفحه‌نمایش حدود ۵ اینچ دارد، نسخه‌ای بزرگ‌تر با عنوان پلاس معرفی کرد. این روشی است که کمپانی‌های مختلف چند سالی است در پیش‌گرفته‌اند و در کنار نسخه اصلی نسخه‌ای با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و بعضا امکانات سخت‌افزاری بهتر معرفی می‌کنند. نسخه بزرگ‌تر گوشی P10، که در نمایشگاه MWC 2017  معرفی شد، P10 Plus نام دارد. با هم به بررسی این گوشی زیبا می‌پردازیم.

امسال هوآوی نشان داد بیشتر از هر چیز برای ظاهر گوشی‌های هوشمندش ارزش قایل شده و به جنبه زیبایی اهمیت بیشتری داده است. P10 Plus در رنگ‌های بسیار متنوعی از جمله سفید، آبی، طلایی، مشکی، نقره‌ای، رزگلد و سبز عرضه شده است. این تنوع رنگی در کنار جنس خاصی که در پشت گوشی به کار گرفته شده یکی از زیباترین گوشی‌های سال ۲۰۱۷ را به ارمغان آورده. قاب پشتی از جنس فلز اما طراحیش شیاردار است. این طراحی شیاردار در کنار ظاهر متفاوتی که برای قاب پشتی به همراه آورده است باعث جذب زیاد اثرانگشت و چربی شده و چربی‌ها لابه‌لای این شیارها تجمع پیدا می‌کنند.

در همان ابتدا که گوشی را دست گرفتیم نازک بودن آن نظر ما را به خودش جلب کرد. پی ۱۰ پلاس ۱ میلی‌متر از اس ۸ و ۰٫۳ میلی‌متر از آیفون ۷ پلاس نازک‌تر است این نشان می‌دهد که هوآوی هنوز هم جنبه ضخامت کم گوشی‌هایش اهمیت زیادی می‌دهد. این گوشی نسبت به گوشی‌هایی مانند گلگسی اس ۸ یا ال‌جی جی ۶، که حاشیه‌های صفحه‌نمایش کمی دارند، بزرگ‌تر است. لبه‌های کناری صفحه‌نمایش کم هستند اما لبه‌های بالا و پایین اندازه زیادی دارند و همین امر باعث شده نسبت به گوشی‌هایی که در سال ۲۰۱۷ معرفی شدند اندازه شاسی بزرگ‌تر باشد؛ اما بااین‌وجود پی ۱۰ پلاس گوشی خوش‌دستی است و از دست گرفتن آن اذیت نمی‌شوید.

در قاب جلو صفحه‌نمایش فضایی در حدود ۷۲ درصد را اشغال کرده است؛ بالای این قاب دوربین دوم در کنار سنسور نور و خروجی صدای مخاطب قرار دارند. پایین صفحه کلیدی سخت‌افزاری اما لمسی قرار دارد که سنسور اثرانگشت است. برای اولین بار است که در گوشی‌های هوآوی شاهد استفاده از کلیدی فیزیکی در قاب جلو هستیم. این کلید فقط سنسور اثرانگشت نیست و در تنظیمات گوشی می‌توان از این کلید در عوض کلیدهای ناوبری استفاده کرد. به‌طور مثال با یکبار لمس این کلید فرمان بازگشت به عقب، با نگه‌داشتن آن فرمان رفتن به صفحه اصلی و با کشیدن انگشت به سمت راست روی آن فرمان باز شدن برنامه‌های اخیر اجرا می‌شود.

سمت راست کلید پاور کنار کلید ولووم دیده می‌شود. کلید پاور طراحی متفاوتی چه از نظر رنگ و چه از نظر جنس با ولوم دارد. پاور شیاردار است و رنگ اطراف آن هم قرمز است. سمت چپ درگاه سیم کارت، بالای گوشی میکروفون دوم در کنار درگاه اینفرارد و پایین گوشی اسپیکر، میکروفون اصلی، درگاه ارتباطی USB Type-C و سوکت ۳٫۵ میلی‌متری هدفون قرار دارند.

  

در مورد طراحی قاب پشتی صحبت کردیم؛ بالای این قاب نواری باریک با جنسی از شیشه قرار دارد که دو دوربین به همراه فلاش دوتایی و فوکوس لیزری در آن تعبیه شده‌اند. پایین قاب پشتی هم نواری پلاستیکی هماهنگ با بخش بالایی برای جلوگیری از اختلال در آنتن دهی در نظر گرفته شده است.

مواد به کار رفته در جنس گوشی خوب به نظر می‌رسد و حدس می‌زنیم زمان زیادی لازم است تا از ریخت و قیافه بیافتد.

برخی کمپانی‌ها پیش‌فرض روی صفحه‌نمایش گوشی‌های خودشان از محافظ صفحه‌نمایش استفاده می‌کنند تا مشتریان مجبور به خرید محافظ صفحه نباشند و در دام حباب‌های زیر این محافظ‌ها نیافتند؛ هوآوی هم جدیدا به این دست از کمپانی‌ها پیوسته و زمانی که گوشی را از جعبه خارج کنید محافظ صفحه‌نمایش روی آن چسبانده است.

به‌هرحال زیر این محافظ، صفحه‌نمایشی ۵٫۵ اینچی از نوع IPS و کیفیت QHD قرار گرفته است. این کیفیت تراکم پیکسلی‌ای برابر ۵۴۰ پیکسل در اینچ را برای صفحه‌نمایش به همراه آورده است. کیفیت QHD یکی از برتری‌های این گوشی به نسخه کوچک‌ترش یعنی P10 است.

درزمینهٔ روشنایی با گوشی‌ای روبرو هستیم که روشنایی بسیار خوبی دارد و در اغلب موارد ما روشنایی آن را در حدود ۵۰ درصد نگه می‌داشتیم و هیچ مشکلی هم با این موضوع پیدا نکردیم. همین نور زیاد کمک می‌کند تا زیر نور خورشید خوانایی صفحه‌نمایش بسیار خوب باشد اما این خوب بودن به پای Galaxy S8 نمی‌رسد.

رنگ‌ها در این صفحه‌نمایش سرد هستند اما به واقعیت بسیار نزدیک‌اند. با وجود این در بخش تنظیمات می‌توان کمی این سردی را از بین برد و از رنگ‌های گرم‌تر و چشم‌نوازتر استفاده کرد.

درمجموع کیفیت صفحه‌نمایش در حد گوشی‌هایی مانند آیفون ۷ پلاس، گلکسی اس ۸ یا ال‌جی جی ۶ نیست اما از نسل‌های قبلی و از P10 معمولی بسیار بهتر است.

  

همان‌طور که گفتیم سنسور اثرانگشت در کلیدی لمسی قرار گرفته است که در قاب جلو قرار دارد. این سنسور مانند تمام گوشی‌های هوآوی دقت و سرعت بسیار خوبی دارد. برای فعال شدنش به فشار هیچ کلیدی نیاز نیست و با گذاشتن انگشتی که برای آن تعریف شده قفل گوشی باز می‌شود. برای تعریف کردن انگشت روی این سنسور هم به زمان زیادی نیاز ندارید و تنها با گذاشتن حدود ۷ بار انگشت روی آن سنسور اثرانگشت را ذخیره می‌کند.

درگاه سیم کارت در لبه سمت چپ گوشی قرار گرفته است. این درگاه از دو سیم کارت نانو همزمان پشتیبانی می‌کند. درگاه سیم کارت دوم با درگاه کارت حافظه خارجی یکسان است و در اصل درگاه سیم کارت دوم هیبریدی است و امکان استفاده یکی از این دو وجود دارد.

هوآوی از پردازنده ساخت خودش یعنی کایرین ۹۶۰ برای این گوشی استفاده کرده است. این پردازنده ۸ هسته‌ای است، ۴ هسته این پردازنده فرکانس ۱٫۸ و ۴ هسته دیگر فرکانس ۲٫۴ گیگاهرتزی دارند. کنار این پردازنده حافظه رم ۶ گیگابایتی قرار دارد که در باز بودن برنامه‌ها حدود ۳ گیگابایت از این حافظه رم آزاد است و ۵۰ درصد رم در اختیار کاربر قرار دارد تا از آن برای انجام مولتی تسکینگ و کارهای دیگر بهره ببرد؛ با کمک همین ۳ گیگابایت رم آزاد همیشه برنامه‌ها در پس زمینه باز هستند. حافظه داخلی دستگاه دست ما ۱۲۸ گیگابایت بود از این میزان حافظه داخلی تنها ۱۱۲ گیگابایت آزاد است و مابقی در اختیار فایل‌های سیستمی..

پردازنده و رم به‌خوبی با همدیگر هماهنگ هستن و از پس تمام کارها به‌خوبی برمی‌آیند. در اجرای بازی آسفالت ۸ که به‌نوعی بازی‌ای پر از صحنه‌های متحرک و اموشن های زیاد است گوشی بدون افت فریم بازی را اجرا کرد. در عملکرد روزمره نیز به‌خوبی می‌توان به گوشی اعتماد کرد؛ بعد از مدتی استفاده بدون اینکه کندی‌ای پیش بیاید گوشی برنامه‌ها را با سرعت زیاد باز و بسته می‌کند.

اندروید نصب شده روی گوشی نسخه ۷٫۰ است. این اندروید با رابط کاربری مخصوص هوآوی یعنی اموشن یو آی نسخه ۵٫۱ تزئین شده است. رابط کاربری جدید هوآوی بسیار کاربردی‌تر از نسل‌های قبلی شده است. از این پس می‌توانید به دلخواه تعیین کنید که یک صفحه مخصوص برنامه‌ها روی گوشی وجود داشته باشد یا نه.

در تنظیمات صفحه‌نمایش امکان استفاده از ویژگی‌ای به نام راحتی چشم وجود دارد که با فعال کردنش نور آبی خاموش و نور زرد روی صفحه غالب می‌شود. این روش زمانی به کار می‌آید که بخواهید در محیط کم‌نور با گوشی کار کنید و با فعال کردنش می‌توانید از چشمانتان در برابر نور زیاد و سفید صفحه محافظت کنید. امکان گرم‌تر کردن رنگ‌ها هم وجود دارد که برای محیط‌های تاریک‌تر استفاده می‌شود.

همان‌طور که گفتیم پایین گوشی کلیدی فیزیکی – لمسی قرار دارد که نقش اصلی‌اش سسنور انگشت است. با امکانی که هوآوی در بخش تنظیمات قرار داده می‌توان از این سنسور به‌عنوان کلید ناوبری استفاده کرد یا اینکه کلیدهای ناوبری را در داخل صفحه‌نمایش قرار داد. اگر کلید ناوبری داخل صفحه‌نمایش قرار بگیرد امکان شخصی‌سازی‌اش بسیار زیاد می‌شود و می‌توان جای کلیدها را به دلخواه تغییر داد.

آیکونی به نام Theme روی صفحه‌نمایش به چشم می‌خورد که با انتخابش امکان انتخاب ۱۰ تم برای کاربر وجود دارد. متاسفانه خبری از بازار برای این تم‌ها نیست و کاربر به همین ۱۰ تم از پیش نصب شده محدود است.

همانند میت ۹ هوآوی از دو دوربین در پشت این گوشی بهره برده است. یکی از دوربین‌ها که سیاه و سفید است سنسور ۲۰ مگاپیکسلی و سنسور دیگر که رنگی است سنسور ۱۲ مگاپیکسلی با OIS دارد. سنسور ۲۰ مگاپیکسلی که سیاه و سفید است به گوشی امکان ثبت جزئیات بسیار زیادی را می‌دهد و جذب و ثبت رنگ‌ها تاثیری ای منفی در سرعت ثبت جزئیات نمی‌گذارد.

دوربین توانایی خوبی در گرفتن عکس دارد. به لطف دوربین ۲۰ مگاپیکسلی سیاه و سفید جزئیات به‌خوبی ثبت می‌شوند؛ رنگ‌ها خیلی اشباع نیستند و به واقعیت نزدیک‌اند در ضمن اینکه نویز تصاویر بسیار کم است. در نور شب هم دوربین عملکرد خوبی دارد اما به‌خوبی نور روز نیست. ثبت جزئیات در نور شب به‌خوبی گلکسی اس ۸ نیست.

  

بخشی خوب در دوربین گوشی به چشم می‌خورد که رقیبی برای Depth Effect آیفون است و  Portrait Mode نامیده می‌شود. با آیکون کوچکی که بالای منوی دوربین قرار گرفته امکان استفاده از این ویژگی وجود دارد، باید بگوییم که این بخش به‌خوبی آیفون ۷ پلاس عمل نمی‌کند و با آن فاصله دارد. یکی از بخش‌های ناامید کننده عدم وجود HDR خودکار در دوربین است. برای فعال کردن این ویژگی باید به منوی Mode مراجعه کنید و خودتان تشخیص دهید که در چه زمانی به HDR نیاز پیدا خواهید کرد.

دوربین دوم هم سنسور ۸ مگاپیکسلی دارد. عکس‌های گرفته شده با این دوربین هم نویزی ندارند اما در نور شب وضعیت متفاوت و نویز تصاویر بیشتر می‌شود. در دوربین دوم هم ویژگی پورتریت مود قرار دارد. باز هم این بخش عملکرد چندان خوبی ندارد اما استفاده از آن جالب است.

نمونه عکس‌های دوربین را در ادامه مشاهده کنید.

عکس گرفته شده با دو دوربین

عکس گرفته شده با لنز ۱۲ مگاپیکسلی و HDR روشن

  

عکس گرفته شده با دو دوربین و HDR خاموش

 

عکس گرفته شده با لنز ۱۲ مگاپیکسلی و HDR روشن

باتری ظرفیت ۳۷۵۰ میلی‌آمپر ساعتی دارد. برای گوشی‌ای با صفحه‌نمایش ۵٫۵ اینچ این میزان باتری کافی به نظر می‌رسد. هوآوی همیشه در تولید گوشی‌های موبایلش به باتری توجه خاصی دارد و همیشه در تولید خانواده میت این توجه خاص را نشان می‌داد؛ اما اکنون در خانواده P هم شاهد استفاده از باتری‌ای هستیم که در حد و اندازه باتری‌های خانواده میت است. در استفاده معمولی و روزمره تا ۱ روز و نیم به‌راحتی می‌توان بدون نیاز به شارژ با گوشی کار کرد اما برای شارژ این باتری زمانی زیاد و حدود ۲ ساعت نیاز است. در تست‌های تکی هم نتایج زیر به دست آمد:

۱۲ درصد کاهش باتری در مدت ۳۰ دقیقه بازی آسفالت ۸

۴۵ درصد کاهش باتری در مدت یک ساعت فیلم برداری ۴K

P10 Plus از آن دست گوشی‌هایی است که همه چیزش کامل است و اگر هم نقصی در بخشی وجود داشته باشد می‌توان به‌راحتی از آن چشم‌پوشی کرد. باتری پرقدرت، طراحی بسیار زیبا و شیک، جنس خوب بدنه و پردازنده و رم پرقدرت از بخش‌هایی هستند که هیچ کم و کاستی‌ای در آن‌ها دیده نمی‌شود. دوربین و صفحه‌نمایش اگرچه بسیار خوب هستند اما در برابر رقبایی مثل آیفون ۷ پلاس یا گلکسی اس ۸ عملکرد ضعیف‌تری دارند. یکی از ویژگی‌های خوب این گوشی نسبت به رقبایش یعنی iPhone 7 Plus و Galaxy S8 یا حتی Galaxy S8+ قیمت کمترش است. اگر با اندازه گوشی‌های بزرگ مشکلی ندارید و گوشی‌ای شیک و خاص را می‌خواهید دست بگیرید این گوشی یکی از چند انتخاب برتر بازار است که به شما قول می‌دهیم از نظر سخت‌افزاری مشکلی با آن نخواهید داشت و تنها کافی است آن را بپسندید.