بررسی تخصصی Nokia 6

نوکیا بعد از چند سال دوری از دنیای موبایل بازگشته تا خودش را در دنیای رقابت با دیگر کمپانی‌ها بیازماید. نوکیا ۶ اولین گوشی‌ پرقدرت این کمپانی است که امروز به بررسی آن می‌پردازیم.

حتما تابه‌حال افسانه ققنوس را شنیده‌اید. در این افسانه پرنده‌ای که عمر طولانی‌ای داشته در آتشی که برپا کرده خودش را می‌سوزاند. با سوختن ققنوس در آتش از خاکسترش ققنوسی جدید متولد می‌شود. این داستان شما را یاد کدام کمپانی و برند می‌اندازد؟ نوکیا برندی است که همان ققنوس دنیای موبایل محسوب می‌شود. چند سال قبل این برند از دنیای موبایل خداحافظی کرد اما امسال با معرفی گوشی‌هایی جدید دوباره متولد شد و به صحنه رقابت بازگشت. امروز می‌خواهیم یکی از بهترین گوشی‌های تازه معرفی شده توسط نوکیا یعنی نوکیا ۶ را زیر ذره‌بین ببریم و در موردش صحبت کنیم.

نوکیا همیشه به تولید گوشی‌های مقاوم با ماندگاری طولانی مدت مشهور بوده است. در تولید این گوشی هم نوکیا گذشته‌اش را فراموش نکرده و گوشی‌ای باکیفیت تولید کرده است. جنس فریم و قاب پشتی دستگاه از فلز ساخته شده و به نظر می‌رسد این فلز کیفیت بسیار خوبی دارد. در مدتی که گوشی دست ما بود هیچ مشکلی بابت خط افتادن یا مسائلی این‌چنینی با گوشی نداشتیم. تنها مشکل فلز، که در قاب پشتی استفاده شده، جذب زیاد اثرانگشت است. در همان چند لحظه اول کار کردن با گوشی قاب پشتی پر می‌شود از اثرانگشت.

  

برخلاف کیفیت خوب ساخت خبری از خلاقیت و زیبایی در طراحی این گوشی نیست و طراحی نوکیا ۶ چیزی نیست که اگر کسی، به‌خصوص جوانان، نداند این گوشی نوکیاست به سمتش برود. فریم اطراف گوشی که از آلومینیوم برش خورده است به‌گونه‌ای طراحی‌شده که ما را یاد Galaxy A7 و Galaxy A5 2015 می‌اندازد.

  

نوکیا ۶ گوشی بسیار خوش‌دستی است. خوش‌دست بودن گوشی به لطف وزن مناسب و ضخامت کمش ایجاد شده. قاب جلوی گوشی صفحه‌نمایش ۵٫۵ اینچی قرار دارد که پایینش سه کلید لمسی دیده می‌شود. کلید وسط، که کلید Home است، وظیفه کلید ناوبری و سنسور اثرانگشت را به دوش می‌کشد و دو کلید بازگشت به عقب و برنامه‌های اخیر در دو طرف این کلید قرار دارند. کلید Home طراحی بسیار باریکی دارد اما فاصله‌اش با پایین صفحه‌نمایش بسیار زیاد است و مشخص نیست که دلیل نوکیا برای اینکه این فضای زیاد بی‌مصرف را در این بخش قرار داده چیست.

  

بالای صفحه‌نمایش دوربین دوم در کنار خروجی صدای مخاطب و لوگوی نوکیا دیده می‌شود که خروجی صدای مخاطب در اینجا نقش اسپیکر دوم را نیز بازی می‌کند. پایین گوشی اسپیکر در کنار درگاه ارتباطی Micro-USB و میکروفون اصلی، بالای گوشی جک ۳٫۵ میلی‌متری صدا، در لبه سمت راست کلیدهای پاور و ولوم و درنهایت در لبه سمت چپ درگاه سیم‌کارت قرار دارد.

  

  

  

همان‌طور که گفتیم فریم اطراف گوشی شباهت بسیار زیادی به گوشی‌های Galaxy A 2016 دارد اما قاب پشتی بسیار شبیه به گوشی‌های لومیا است که چند سال قبل تولید می‌شدند. دوربین در قاب پشتی قرار گرفته که به همراه فلاش دوتایی‌اش در قابی شیشه‌ای دیده می‌شوند. قاب شیشه‌ای، که دوربین و فلاش در آن قرارگرفته‌اند، کمی از قاب پشتی بالاتر است و در یک سطح با قاب پشتی قرار ندارد و همین امر باعث می‌شود گوشی به طور کامل روی سطح ننشیند.

درمجموع نوکیا ۶ گوشی خوش‌دست و بسیار خوش ساختی است که ظاهر چندان زیبایی ندارد و کاربر را در نگاه اول جذب نمی‌کند.

نوکیا از صفحه‌نمایش با اندازه ۵٫۵ اینچ در این گوشی استفاده کرده که حاشیه‌های تقریبا زیادی دارد و این حاشیه تقریبا زیاد باعث شده تا تنها ۷۰ درصد از قاب جلو در اختیار صفحه‌نمایش قرار بگیرد. این صفحه‌نمایش ازجنس IPS است و کیفیت فول اچ‌دی با تراکم پیکسلی ۴۰۳ پیکسل در اینچ دارد. روی صفحه‌نمایش از گوریلا گلس ۳ به‌عنوان پوششی محافظ برای صفحه‌نمایش در برابر خط و خش استفاده شده است.

رنگ‌ها در این صفحه‌نمایش بسیار زنده و اشباع‌اند و از فول اچ‌دی‌های بازار بهتر است. هیچ پیکسلی در این صفحه‌نمایش با چشم دیده نمی‌شود و یکی از قابلیت‌های خوبش را می‌توان نور زیادش دانست. نور زیاد صفحه‌نمایش کمک می‌کند زیر نور خورشید نوکیا ۶ یکی از بهترین صفحه‌نمایش‌ها را داشته باشد.

در تنظیمات صفحه‌نمایش همان چیزهایی هستند که در گوشی‌های دیگر می‌بینید. در این قسمت می‌توان اندازه آیکون‌ها و متن‌ها را در سه اندازه متفاوت قرار داد یا اینکه می‌توان فونت نوشته‌ها را در ۴ اندازه متفاوت تغییر داد.

از دیگر تنظیمات صفحه نمایش می‌توان به خاموش و روشن کردن LED هشدار دهنده، که بالای صفحه‌نمایش در کنار خروجی صدای مخاطب قرار دارد، و تنظیم روشنایی کلیدهای ناوبری پایین صفحه اشاره کرد. در تنظیم کلیدهای ناوبری پایین صفحه می‌توان مدت زمان روشن ماندن این کلیدها را تعیین کرد.

با توجه به شناختی که از نوکیا داریم و چند سالی تجربه استفاده از ویندوزفون را داشته است، چیزی که انتظار دیدنش را در تنظیمات صفحه‌نمایش داشتیم تنظیمی شبیه به Always On بود؛ اما متاسفانه خبری از این گزینه یا چیزی شبیه به آن در این گوشی وجود ندارد و حتی Adaptive Display، که در گوشی‌های نکسوس وجود دارد، در این گوشی دیده نمی‌شود.

درگاه سیم‌کارت لبه کناری سمت چپ دستگاه قرار دارد. این درگاه از دو سیم‌کارت نانو همزمان پشتیبانی می‌کند اما درگاه سیم‌کارت دوم هیبریدی است و می‌توان در عوض سیم‌کارت دوم از کارت حافظه خارجی هم برای آن استفاده کرد.

کلیدی که پایین صفحه‌نمایش دستگاه دیده می‌شود کلیدی لمسی است و قابلیت فشار دادن ندارد اما این دلیل نمی‌شود در انجام کاری که کلیدهای فیزیکی Home انجام می‌دهند ناتوان باشد. زمانی که صفحه گوشی روشن باشد و در جایی به‌جز صفحه اصلی حضور داشته باشید با لمس این کلید به صفحه اصلی منتقل می‌شوید. علاوه بر این سنسور اثرانگشت هم در این کلید نهفته است. برای شناساندن اثرانگشت به این کلید به تلاشی ۱۴ باری نیاز است؛ بعد از شناختن اثرانگشت بدون فشار هیچ کلید اضافه‌ای می‌توانید تنها با قرار دادن انگشت رویش قفل صفحه را باز کنید. دقت و سرعت این سنسور بسیار خوب است و در کمترین زمان اثرانگشت را شناسایی می‌کند و قفل صفحه را بدون معطلی باز می‌کند.

  

پردازنده ۸ هسته‌ای ساخت کوآلکام و با فرکانس ۱٫۴ گیگاهرتز به‌عنوان CPU این گوشی استفاده شده است. این پردازنده اسنپدراگون ۴۳۰ نام دارد که در عین سرعت خوب در انجام کارهای روزمره سبب بسیاری از محدودیت‌ها برای این گوشی شده است. به‌طور مثال به علت استفاده کردن از این پردازنده استفاده از صفحه‌نمایش باکیفیت‌تر یا استفاده USB Type-C برای این گوشی امکان‌پذیر نبوده است. باوجوداین در انجام کارهای عادی و حتی انجام برخی کارهای سنگین مانند انجام بازی‌های باکیفیت پردازنده توانمند است و مشکلی به وجود نمی‌آورد ما بازی‌های سنگینی مانند Asphalt 8، Mortal Kombat X، UnKilled و چند بازی دیگر را روی این دستگاه اجرا کردیم و بدون هیچ مشکلی از پس تمامی آن‌ها برآمد. نمی‌توان از آن انتظار یک محصول با پردازنده‌ای مثل پردازنده اسنپدراگون ۸۳۵ را داشت اما باید از این بابت خیالتان راحت باشد که حتی بعد از مدتی استفاده هم بدون مشکل به فرامین پاسخ می‌دهد.

حافظه داخلی گوشی ۶۴ گیگابایت است که از این میزان حافظه داخلی ۵۲ گیگابایت آزاد و در اختیار کاربر است و مابقی در اختیار فایل‌های سیستمی قرار دارد. کنار پردازنده هم رم ۴ گیگابایتی قرار دارد که هنگام باز بودن برنامه‌ها از این میزان حافظه رم حدود ۱٫۵ گیگابایت آزاد و در اختیار کاربر است.

بعدازاینکه نوکیا با ویندوزفون به نابودی کشیده شد، این بار با سیستم‌عامل اندروید بازگشته تا شاید از چاهی که در آن افتاده بیرون بیاید. نسخه ۷ از سیستم‌عامل اندروید پیش‌فرض روی این گوشی نصب است و خبری از هیچ رابط کاربری‌ای در آن نیست؛ البته اندروید نسخه ۷٫۱٫۱ هم برای گوشی عرضه شده که می‌توانید از طریق OTA آن را به روزرسانی کنید. نوکیا تصمیم گرفته کاملا به اندروید اعتماد کند و به همین سبب نسخه خام از اندروید را روی این گوشی نصب و عرضه کرده است. همه‌چیز در ظاهر این اندروید همان چیزی است که از اندروید خام انتظارش را دارید. صفحه قفل مانند اندروید خام است اما تنها یک میانبر در نوار پایین آن دیده می‌شود. بعد از عبور از صفحه قفل به صفحه اصلی می‌رسیم جایی که آیکون‌های دلخواه کاربر به همراه ویجت ها در این قسمت قرار دارند. نوتیفیکیشن بار با کشیدن انگشت به پایین از بخش بالایی نمایان می‌شود که دقیقا شبیه اندروید خام است.

باز کردن اپ دراور بدون فشار کلید و با کشیدن انگشت روی صفحه به سمت بالا نمایان می‌شود (درست همانند پیکسل‌ها). در این بخش هم یک ردیف از اپ هایی که اخیرا استفاده شده در بالا و بقیه اپ ها در پایین قرار می‌گیرند.

برنامه‌های از پیش نصب‌شده روی گوشی مخصوص گوگل هستند و تنها یکی دو تا از برنامه‌ها مثل رادیو مخصوص خود نوکیا هستند.

در بخش تنظیمات هم گزینه‌های عجیب و خاصی دیده نمی‌شود و تنها چند تنظیم متفاوت با اندروید خام در آن دیده می‌شود. در تنظیم صفحه‌نمایش بخشی برای تنظیم نور کلیدهای لمسی ناوبری پایین صفحه‌نمایش دیده می‌شود. جسجر تنظیم دیگری است که برای فعال کردن دوربین با دوبار فشار دادن کلید پاور استفاده می‌شود و موشن تنظیمی است که با کمک آن برای رد تماس یا برگرداندن گوشی و سایلنت کردن با برداشتن گوشی از روی میز می‌توان از آن استفاده کرد.

یادتان هست که نوکیا از سنسور ۴۱ مگاپیکسلی و ۲۰ مگاپیکسلی روی گوشی‌هایش استفاده می‌کرد؟ دیگر خبری از این سنسورها نیست و طبق روالی که تمام کمپانی‌ها در پیش گرفته‌اند نوکیا هم از سنسور ۱۶ مگاپیکسلی بهره برده و بیشتر به جنبه کیفیت دوربین توجه کرده است. اندازه دهانه دیافراگم دوربین این گوشی f/2.0 است و اندازه هرکدام از پیکسل‌ها ۱٫۰ مایکرومتر. اگر تصوری از اندازه پیکسل‌ها ندارید باید بگوییم که هر چه اندازه پیکسل بزرگ‌تر باشد نور بیشتری جذب می‌کنند و درنهایت، به‌خصوص در نور شب، عکس‌ها با جزئیات بیشتر و نور بهتری ثبت می‌شوند. در باب مقایسه هم باید بگوییم که به‌طور مثال اندازه پیکسل‌های گوشی‌ای مانند گلکسی اس ۸ برابر ۱٫۴ مایکرومتر است که از اندازه پیکسل‌های نوکیا ۶ بیشتر است. دوربین دوم گوشی سنسور ۸ مگاپیکسلی با اندازه پیکسل‌های ۱٫۲ مایکرومتر دارد.

  

منوی دوربین خیلی پیچیده نیست و طراحی زیبایی هم ندارد. باوجوداین هر چیزی که برای عکاسی نیاز باشد در این منو دم دست قرار دارد. کلید شاتر در بخش پایین منو و مرکز قرار دارد. کنارش کلیدی برای سوییچ کردن به ویدئو در نظر گرفته شده است. بالای منو ۴ سوییچ تنظیم فلاش، HDR، تایمر و سوییچ به دو دوربین قرار دارد. در لبه سمت چپ صفحه‌نمایش هم کلید تنظیمات قرار دارد که در آن گزینه‌های جالبی ازجمله تغییر رنگ آیکون‌های منوی اصلی دوربین یا قطب‌نما دیده می‌شود. بالای کلید شاتر کلیدی کوچک وجود دارد که اگر آن را لمس کنید سه مود برای عکاسی به نام‌های پانوراما، عکس معمولی و حالت عکاسی به‌صورت زیبا نمایان می‌شود.

زمانی که به حالت فیلم‌برداری سوییچ کنید کلیدی کوچک بالای کلید ضبط ویدئو قرار می‌گیرد که با لمس آن نواری باز می‌شود شامل چند عدد مختلف؛ با انتخاب اعدادی که سمت راست قرار دارند سرعت فیلم‌برداری از حالت معمولی بیشتر می‌شود و با انتخاب اعداد سمت چپ آهسته فیلم گرفته می‌شود. نکته پنهان در این بخش این است که اگر فیلم‌برداری آهسته انجام شود فقط باکیفیت HD می‌توان فیلم گرفت.

در بخش کیفیت دوربین هم خوب عمل می‌کند و هم بد. ثبت جزئیات توسط دوربین این گوشی بسیار خوب است و چیزی جز این از نوکیا انتظار نداشتیم. برخلاف ثبت خوب جزئیات رنج دینامیکی بسیار بد است. تصاویری که در روز گرفته می‌شوند نویز ندارند اما بسیار رنگ پریده‌اند به‌طور مثال در عکسی که رنگ قرمز در آن زیاد است دقت کنید، رنگ بسیار بی‌حال است.

نمونه عکس‌های دوربین را در ادامه مشاهده کنید. برای مشاهده عکس‌ها در اندازه واقعی روی آن‌ها کلیک کنید.

نمونه عکس‌های دوربین اصلی در روز

  

  

  

  

  

  

نمونه عکس دوربین اصلی در حالت ماکرو

  

  

نمونه عکس دوربین اصلی با HDR خاموش و روشن

  

نمونه عکس دوربین اصلی در حالت عادی و زوم ۱۰۰ درصد

  

نمونه عکس دوربین اصلی پانوراما

نمونه عکس‌های دوربین اصلی در شب

  

  

  

نمونه عکس دوربین اصلی در شب بدون فلاش و با فلاش

  

نمونه عکس دوربین دوم

نوکیا از باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی روی این گوشی استفاده کرده است. این باتری قرار نیست کار خیلی سختی انجام دهد. به لطف پردازنده دستگاه پشتیبانی از شارژ سریع کوآلکام و نسخه ۳٫۰ آن در این گوشی قرار دارد. در مدت ۱ ساعت باتری از ۰ تا ۵۰ درصد شارژ می‌شود و در مدت ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه از ۵۰ تا ۱۰۰ درصد. جمع این دو عدد نشان می‌دهد که برای شارژ باتری از ۰ تا ۱۰۰ درصد ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه زمان نیاز است. با توجه به این اعداد نمی‌توان گفت که باتری این گوشی در زمینه شارژ شدن خیلی خوب عمل می‌کند.

اما در عوض در بخش شارژ دهی باتری بسیار خوب عمل می‌کند. تا دو روز بدون نیاز به شارژ می‌توان با گوشی کارهایی سبک را انجام داد. اما در انجام کارهای سنگین تا ۱ روز بیشتر نمی‌توان از گوشی بدون نیاز به شارژ کار کشید اما ۱ روز کامل را دوام می‌آورد و در وسط روز دست شما را در حنا نمی‌گذارد. در آزمایش‌های تکی نیز نتایج زیر به دست آمد:

۳۰ دقیقه بازی آسفالت ۸: ۱۴ درصد کاهش باتری

۱ ساعت فیلم‌برداری فول اچ‌دی: ۳۲ درصد کاهش باتری

پخش مداوم ویدیوی فول اچ‌دی تا خاموش شدن گوشی: ۵ ساعت!

نمی‌توان به‌صرف اینکه این گوشی ساخت نوکیاست پیشنهاد خرید آن را به کسی داد و باید برای اینکار دلایل قانع‌کننده‌ای داشته باشیم. این محصول بازگشت دوباره نوکیاست و به همین مناسبت انتظار داشتیم کمپانی تولیدکننده‌اش هر چه کارت دارد در این بازی جدید به نمایش بگذارد تا شروعی پرقدرت و بی‌چون‌وچرا داشته باشد، اما این‌طور نشد. متاسفانه در بخش طراحی گوشی‌ای متفاوت و خاص را نمی‌بینیم اما درمجموع ازنظر ظاهر نوکیا ۶ گوشی ناامیدکننده‌ای نیست. جنس بدنه همان‌طور که از نوکیا انتظار دارید خوب است. دوربین و صفحه‌نمایش هم عملکرد خوبی دارند و پردازنده هم کاربر گوشی را راضی نگه می‌دارد. اگرچه این گوشی رسمی وارد بازار ایران نشده اما قیمت مناسبی برایش در بازار در نظر گرفته شده و این گوشی را به رقیبی پرادعا برای گوشی‌های در بازه قیمتی ۱ میلیون تا ۱ میلیون ۵۰۰ هزار تومان مبدل ساخته است.

اگر قصد خرید این گوشی را دارید می‌توانید از طریق سایت Technokade.com آن‌ را تهیه کنید.

عکس: مرتضی احمدیه